Podsumowanie programu „Wspólne kroki w Cyberświecie”

 

Celem ostatnich zajęć było utrwalenie zdobytej wiedzy i umiejętności. Uczestniczyli z nami również uczniowie z  kl. 8.

 

·       Wcieliliśmy się w rolę cyberdoradców i podpowiedzieliśmy bohaterce, co ma robić, by poradzić sobie z problemem.

 

·       Układaliśmy rymowankę związaną z bezpiecznym Internetem.

Przykładowe  propozycje:

 

Bezpieczeństwo, to nie zabawa.

Dbaj o swoje hasło – to ważna sprawa!

 

Hi, hi,ho, ho

w Internecie duże zło.

 Uważni i poważni w Internecie!

 Gdy w Internecie coś złego spotka nas,

Nie ignoruj tego – tylko zgłoś się do NAS.

 

·       Układaliśmy zasady, które powinno przestrzegać każde dziecko używając mediów elektronicznych.

 

·       Losowaliśmy nazwy emocji wraz z opisem przyczyny, która je wywołała. Naszym zadaniem było przedstawienie ich za pomocą pantomimy pozostałym członkom grupy. Ich zadaniem było odgadnięcie przekazu.

 

·       Kolejnym zadaniem była pomoc Tomkowi w przeformowaniu swoich wypowiedzi tak, aby nie raniły Gordona, a jednocześnie wyrażały to, co czuje.

 

Po sprawdzeniu każdego zadania przy STANOWISKU KONTROLNYM otrzymywaliśmy kolejne części składowe rozsypanki wyrazowej.

 

Po prawidłowym wykonaniu zadań układaliśmy HASŁO, które brzmiało:

Rozważni i odważni na tropach kolejnych odkryć w Cyberświecie.

 

Tym zakończyliśmy cykl zajęć.

Bardzo chętnie braliśmy udział w tych zajęciach!

Krok 10. Aktywni, nie tylko w Cyberświecie.

 

Przyporządkowanie aktywności do poszczególnych pór dnia i nocy.

Krok 9. Przemoc i agresja.

 

Używaliśmy emotikonów:

Smutek, Strach, Radość, Złość.

Wskazywaliśmy używając emotikonów, co czuliśmy po wysłuchaniu komunikatów z Internetu, które były kierowane do Rysi i Tolka.

Rysowaliśmy obrazki, do których inny kolega dorysowywał do nich swoje szczegóły, co go zmieniło.

Rozmowa: co czujesz, jeśli ktoś zmienił Twój obrazek?

Krok 8. Specjaliści do spraw emocji.

 Na kolejnych zajęciach w dalszym ciągu rozwijaliśmy umiejętność rozpoznawania, nazywania i radzenia sobie z emocjami.

Pracowaliśmy z zegarami emocji. Analizowaliśmy odczytane komunikaty. 

Krok 7. Emocje.

 

Wykonaliśmy zegary emocji. Pracowaliśmy z rozsypanką zdaniową – W czym pomagają nam emocje? Używaliśmy zegarów emocji. Wskazywaliśmy: dumę, strach, smutek, radość, wstyd lub złość.

Wszystkie emocje są nam potrzebne i te pozytywne i te negatywne. Pomagają nam w życiu.

Krok 6. Gdy poznajemy kogoś przez Internet.

 W jaki sposób Internet może być pomocny?

Jakie zagrożenie niesie za sobą nawiązanie relacji przez Internet?

Czy według was przez Internet można dobrze poznać drugiego człowieka?

Czy zawsze wiemy z kim rozmawiamy w sieci?

Na te i podobne pytania próbowaliśmy sobie odpowiedzieć.

Doszliśmy do wniosku, że nie do końca wiemy z kim rozmawiamy przez Internet, czy to co mówi jest prawdą i co zrobi z informacjami, które od nas dostanie.  Jak ktoś nas zaczepia zawsze mówimy o tym fakcie rodzicom lub nauczycielowi.

Pamiętamy że:

·nie mamy pewności kto jest po drugiej stronie, czy jest tym za kogo się podaje

·nie wiemy czy wiadomości, które odbieramy są prawdziwe

·nie wiemy co może stać się w sieci z naszymi wiadomościami

·nie wiemy jakie może mieć zamiary nieznajomy z Internetu

 

Krok 5. Rozmowy w Cyberświecie.

Rozmawialiśmy o sposobach komunikowania się z innymi przez internet. Dowiedzieliśmy się, że język szakala to język przemocy, a język żyrafy to język porozumienia. Każdy z nas losował zdania i oceniał jakim językiem posługuje się osoba używająca takich słów. Szybko zrozumieliśmy na czym polega różnica między tymi komunikatami. 

Cechy charakterystyczne języka przemocy (język szakala)

• krytykowanie i ocenianie,

• sprawianie przykrości innym,

• oczekiwanie, że inni spełnią nasze żądania niezależnie od tego, czego chcą, jak się czują, czego potrzebują,

• traktowanie zachowania i osoby jako jedno i to sam: krytykowanie osoby, a nie jej zachowania,

• uogólnianie ( mówienie o drugiej osobie tak, jakby dotyczyło to wszystkich sytuacji-ty zawsze, ty nigdy),

• nieprzyjmowanie tego, że ktoś może umieć inne zadanie.

Cechy charakterystyczne języka porozumienia ( język żyrafy)

Serce żyrafy może ważyć nawet 25 kg i to oznacza, że posiada ono największe serce wśród ssaków-kieruje się językiem serca. Długa szyja sprawie, że widzi więcej niż inne zwierzęta. W rozmowie myśli zatem nie tylko o sobie, ale też uwzględnia drugą osobę. Długa szyja, a w ślad za tym i odległość pomiędzy sercem a głową sprawiają, że emocje, zanim zostaną wyrażone, mogą zostać przemyślane.

Cechy charakterystyczne języka porozumienia:

• mówienie o własnych uczuciach i o tym, czego potrzebujemy,

• słuchanie innych i dążenie do zrozumienia punktu widzenia drugiej osoby,

• niekrytykowanie innych – a w sytuacji, kiedy nie podoba nam się to, co robi druga osoba – odnoszenie się do jej zachowania,

• mówienie o tym, co my widzimy i spostrzegamy bez osądzania.